Medium Transmisyjne

Ta zakładka jest poswięcona opisowi mediów transmisyjnych. A więc zacznę odrazu od powiedzenia co to własciwie są media transmisyjne?  

Media transmisyjne - umożliwiają fizyczne rozchodzenie się fal akustycznych, elektrycznych, radiowych i świetlnych. Najczęściej spotykanymi mediami telekomunikacyjnymi są przewody kablowe: miedziane i światłowodowe, rzadziej współosiowe. Przekazy bezprzewodowe są realizowane za pomocą światła podczerwonego, mikrofalowych łączy radiowych i satelitarnych.

  
Media transmisyjne można podzielić na przewodowe oraz bezprzewodowe.
 
Do przewodowych mediów transmisyjnych należą:
 
Kabel symetryczny (w tym tzw. skrętka)
Kabel współosiowy (kabel koncentryczny)
Kabel światłowodowy (światłowód - jednomodowy, wielomodowy)
Kable energetyczne

Do bezprzewodowych mediów transmisyjnych należą:
 

Fale elektromagnetyczne (fale radiowe)
Promień lasera

Media transmisyjne możemy podzielić również ze względu na rodzaj transmisji, jaki można w nich stosować:
 

 Simpleks - transmisja tylko w jednym kierunku
Półdupleks - transmisja w obu kierunkach, ale nierównoczesna
Dupleks - równoczesna transmisja w obu kierunkach





  Przewodowe Media Transmisyjne

Kabel symetryczny (w tym tzw. skrętka) -  składa się z ośmiu żył (czterech par żył). Żyły w skrętkach są ze sobą splecione parami. Każda para skrętki posiada jedną żyłę do przenoszenia napięcia, a drugą uziemioną. Jakikolwiek szum pojawiający się w jednej żyle, występuje także w drugiej. Ponieważ żyły w parze są spolaryzowane przeciwnie w stosunku do siebie, szum pojawiający się w jednej żyle jest "znoszony" przez szum z drugiej żyły na końcu kabla dołączonego do odbiornika. Skrętki są najczęściej używane w systemach, które do transmisji używają kodu Manchester. Stopień w jakim zakłócenia są wyeliminowane zależy od ilości splotów przypadających na jednostkę metra. Większa ilość splotów na metr gwarantuje zmniejszenie szumu. Dla jeszcze większej ochrony przed zakłóceniami stosuje się ekran w postaci folii, w którą zawinięte są pary żył oraz uziemienie. Folia może być owinięta wokół pojedynczych par lub wszystkich żył. Impedancja typowej skrętki wynosi 100Ω, a maksymalna prędkość transmisji wynosi 1 Gbit/s. Maksymalna odległość pomiędzy urządzeniami połączonymi skrętką nie powinna przekraczać 100 m. 

Wyróżnia się następujące rodzaje skrętek: 

• Nieekranowana UTP (Unshielded Twisted Pair).
• Ekranowana STP (Shielded Twisted Pair) - cały kabel składający się z czterech par żył jest ekranowany metalowym oplotem.
• Foliowana FTP (Foiled Twisted Pair) - cały kabel okręcony jest na całej długości metalową tasiemką.
• Pozostałe: SFTP, S/STP, FSTP.




Kabel współosiowy (kabel koncentryczny) - stosowany początkowo głównie do tworzenia niewielkich sieci LAN, jest teraz często stosowanym medium transmisyjnym w sieciach hybrydowych, związanych ze środowiskiem telewizji kablowej CATV. Składa się z dwóch przewodów koncentrycznie umieszczonych jeden wewnątrz drugiego, co zapewnia większą odporność na zakłócenia — tym samym wyższą jakość transmisji. 



Powszechnie stosuje się dwa rodzaje kabli koncentrycznych: kable o oporności falowej 50 ohm i 75 ohm (rzadko 93 ohm). Częstotliwość graniczna współczesnych grubych kabli 50-omowych o przekrojach powyżej 10 mm sięga nawet 1000 MHz (przepływność binarna do 2 Gb/s). Kable 75-omowe o przekrojach 4—6 mm są wykorzystywane zarówno w transmisji cyfrowej, jak i analogowej, a sygnały można przesyłać z przepływnością do 600 Mb/s (pasmo 200 MHz użytkowane w telewizji kablowej CATV). Parametry transmisyjne kabli koncentrycznych pozwalają na ogół uzyskiwać wyższe przepływności, lecz o mniejszym zasięgu niż za pomocą skrętek.